 έμετος, ο, γεν. του εμέτου
e΄metos γen. tu emeέtu
 vomitus; vomiting
βόμιτους, βόμιτιν
Ερμηνεία:
Η απότομη εκκένωση του περιεχομένου του στομάχου από το στόμα. Συνήθως προηγείται του εμέτου ναυτία. Ο έμετος προκαλείται αντανακλαστικά.
Η ισταμίνη διεγείρει τους Η3 υποδοχείς της, που εντοπίζονται στον εγκέφαλο (εσχάτη πτέρυγα, πυρήνας της μονήρους δέσμης και προσαγωγές νευρικές απολήξεις του πνευμονογαστρικού) και πυροδοτείται το πνευμονογαστρικό νεύρο και το αντανακλαστικό του εμέτου.
Οι Η3 υποδοχείς της ισταμίνης αποκλείονται από φάρμακα ανταγωνιστές τους. Στους ανταγωνιστές των Η3 υποδοχέων της ισταμίνης περιλαμβάνονται η οντασετρόνη και γρανισετρόνη. Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται ως αντιεμετικά σε ασθενείς με εμέτους από λήψη χημειοθεραπευτικών παραγόντων και ακτινοβολίες.
Ετυμολογία:
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:
Coffee ground vomitus in 84-year-old male. Tsai M, Wu J, Su C. Emerg Med J. 2014 Feb 25.
Vomiting Larry: a simulated vomiting system for assessing environmental contamination from projectile vomiting related to norovirus infection
Συνώνυμα:
© Δρ. Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Άλλες λέξεις στην κατηγορία Παθολογία:
|
